Resolutions όλου του κόσμου ενωθείτε!
Georgia
Αυτό το κάθε Πρωτοχρονιά που είναι σα να ξαναγεννιέσαι – φανερά πιο χοντρός βέβαια, αλλά δε βαριέσαι έχεις χιούμορ – πολύ το αγαπώ να ξέρεις!
Κάθε, μα κάθε φορά, φεύγει ο παλιός ο χρόνος και μαζί του και όλα τα άσχημά σου! Σα να τα έχεις συγκεντρώσει ευλαβικά όλο το χρόνο σε ένα ταγάρι – οι πιο σικ σε ένα clutch, οι πιο άτυχοι σε μπαούλο και πάει λέγοντας – και τα ξεφορτώνεσαι πρώτη πρώτου! Αναγέννηση τώρα και για όλους, ό,τι κι αν λέμε!
Τι δίαιτες θα γίνουν, τι οικονομίες, τι σχέδια για ταξίδια, για εξόδους, τι εγγραφές σε γυμναστήρια, τι ψώνια, τι new me, τι new you, τι new we, τι ανανεώσεις και δώστου υποσχέσεις και δώστου τάματα στην Παναγία τη Θερμιδομετρούσα ότι από Δευτέρα διατροφή!
Τεσπα, την αγαπώ αυτήν την ψευδ-αίσθηση! Είναι ίσως οι μόνες μέρες που μας βλέπω όλους, σχεδόν ταυτόχρονα, τόσο δυναμικούς και τόσο αποφασισμένους, τόσο συγκεντρωμένους, τόσο αισιόδοξους και θετικούς! Φυσικά, όλοι ξέρουμε, λες, λες, λες, και στο τέλος ούτε τα μισά δεν κάνεις, αλλά και που βάζεις τον εαυτό σου σ’αυτή τη διαδικασία και νιώθεις, έστω για αυτές τις πρώτες μέρες του νέου έτους ότι ξεκινάς απ’την αρχή, εξαγνισμένος και πιο ανάλαφρος, είναι μοναδικό!
Και εκεί κάπου μετά τις δεκαπέντε Γενάρη – αντίο όραμα και θέληση για ζωή – καλησπέρα ρουτίνα και γκρίνια κι απογοήτευση και άντε πάλι να περιμένουμε ξανά μανά τη νέα πρωτοχρονιά – αυτή του Αυγούστου – όλα μοιάζουν καλοκαίρι και τα συναφή!
“Shoot for the moon. Even if you miss you’ll land among the stars!!!”
Les Brown
Γιατί; Γιατί; Γιατί; Άγνωστη η απάντηση, ο δράκος της αναβλητικότητας ξαναχτυπά! «Δε βαριέσαι» λες, και δεν κλαις αλλά αν ήξερες, θα έκλαιγες, να στα πω!
Επειδή όμως ακόμα δεκαπέντε δεν πήγε και είσαι ακόμα σε ντελίριο ρεζολούσιον, πάρε χαρτί και μολύβι και γράφε στόχους κι όνειρα για τη νέα χρονιά!
Γράψε τα όλα χωρίς περικοπές! Ξεκίνα από τα πιο εύκολα, να πάρεις θάρρος και χαρά που τα κατάφερες! Καθένας έχει το δικό του μίνι όραμα – από το να κάνω χώρο στα ντουλάπια, στο να λέω αυτά που νιώθω πιο συχνά!
Αλλά φέτος προτείνω να ξεκινήσουμε όλοι τη λίστα με ένα κοινό: Να κρατήσει αυτή η αισιοδοξία και μετά τις δεκαπέντε Γενάρη, και το σχέδιο να γίνει δράση, και η δράση να γίνει αποτέλεσμα, που θα μας φέρει μια μίνι και wannabe maxi ευτυχία!
Γράψε λοιπόν, και συγκεντρώσου, και σχεδίασε το σαν να είσαι ο professor στο La casa de papel – αν δεν το δες ακόμα κάντο ρεζολούσιον! Για σένα να το κάνεις! Για κανέναν άλλο!
Ένα από τα δικά μου είναι να είμαι πιο συνεπής σ’ αυτή τη στήλη, σ’ αυτό το παρεάκι, να σου γράφω κι από κάτι, να το μοιράζομαι – όχι γιατί με έχεις ανάγκη, αλλά γιατί το έχω εγώ και το οφείλω στον εαυτό μου και σε όσους πιστέψουν σε μένα αλλά και σ’ αυτό, να είμαι συνεπής!
Κάποιος αγαπημένος μουρλοφίλος είπε μια σοφή ευχή: Καλή χρονιά να φτιάξουμε κι όχι να έχουμε! Αυτό!
Ραντεβού την άλλη βδομάδα λοιπόν! Φιλούθκια!