Καλός ή … κακώς.
Georgia

Τις προάλλες που βγήκα για καφέ με τις φίλες μου, κάπως το φερε η κουβέντα για μια γνωστή μας αχώνευτη που με το θράσος και την μαλαγανιά της – βλέπεις έτσι, δε λέω την κακιά λέξη από πι που τόσο ταιριάζει, ζει στα λούσα και στα καλύτερα εκμεταλλευόμενη άτομα και καταστάσεις. Το γεγονός δε, ότι έμαθα πως δε θέλει να έρχομαι στην παρέα γιατί με βλέπει ως απειλή και ανταγωνισμό μου τέντωσε ακόμα πιο πολύ το νέυρο!

Πού πάμε ω ρε, πού πάμε θα πω, γιατί σ’ αυτόν τον ντουνιά τον ψεύτη και τον καραμπουζουκλή βασιλέυουν οι μετριότητες προς το βαθύ κοντοπουτανί. ’Ενεκα λογοκρισίας, θα σε παρακαλούσα να το σκεφτείς σα χρώμα αυτό, όχι σαν βρισιά.

Σαφέστατα, δεν είμαι η μόνη που το παρατηρώ γύρω μου και μου βγαίνει μια καντήλα ΝΑ, με το συμπάθιο! Θα το ζείτε καθημερινά κι εσείς, δε μπορεί…

Αφού λοιπόν φώναξα αγανακτισμένη κι έσουρα τα εξ αμάξης στο σύμπαν και στο μάταιο τούτο κόσμο, που ο καλός καλό δε βρίσκει κι ο μαλάκας βασιλέυει, μπήκα σε βαθύ προβληματισμό.

Θα σκεφτείς εύλογα: Τι σου φταίει το δύσμοιρο, κουτοπόνηρο, κομπλεξικό κοριτσάκι; Κοίτα τη δουλειά σου εσύ! Με όποιο τρόπο μπορεί να επιβιώσει αυτή, ας το κάνει! Μεγειά της, με χαρά της και μαγκιά της, ας είχες το στομάχι να το κάνεις κι εσύ!

Μωρέ, τη δουλειά μου θα την κοιτάω εγώ και θα πορέυομαι, όμως θα σου πω τι μ’ ενοχλεί κι άμα θες συμφώνησε.

Μου τη δίνει ρε φίλε που τη θεωρείς αυτή μάγκα και την κάνεις και ήρωα, επειδή ήξερε πού να ανοίξει τα πόδια της! Μου χτυπάει το μηνίγγι, πώς να στο πω! Με ενοχλεί που σ’ αυτόν τον κόσμο κάτι τέτοιες περνιούνται για έξυπνες και θεωρούνται από πολλούς παράδειγμα προς μίμηση και θαυμασμό! Τύπου: Την είδες τη Βασούλα; -Την είδα ψες αργά που μπήκε στη βαρκούλα -Όχι όχι, αυτό είναι Ξανθούλα, αλλιώς πάρτο -Ούτε λύκειο δεν έβγαλε, βρακί δεν είχε να βάλει και παντρέυεται τώρα το μεγαλογιατρό, ενώ εσύ, άχρηστη…

Προσωπικά εγώ, μέχρι εδώ καλά με τη Βασούλα, κι ας γράφει το μεγαλογιατρό με ωμέγα και άλφα γιώτα, ποσώς μ’ενδιαφέρει! Δεν κρίνω έναν άνθρωπο απ’ την ορθογραφία του! Έκαστος όπως βολεύεται!

Το θέμα όμως Βασούλα μου, είναι να μην μου το παίζεις ότι εσύ είσαι και καμιά άλλη, ότι έπιασες τον παπά απ’τα αχαμνά και μας κοιτάς αφ υψηλού, γιατί τότε θα σε βάλω να γράψεις ωριλά ολογράφως και δε θα σ’ αρέσει.

Εγώ π.χ. δε σπούδασα με σκοπό να στο τρίβω στη μούρη και να το παίζω ανώτερη από σένα, ούτε έχω και καμιά καΐλα να το κάνω. Γι’ αυτό, μη μας τη σπας εσύ τώρα και με ξένο πορτοφόλι!

“Επίσης, να βγει ένας υπέυθυνος να κάνει έναν επαναπροσδιορισμό αξιών κι αρχών, γιατί το έχουμε χέσει!”

 

Επίσης, να βγει ένας υπέυθυνος να κάνει έναν επαναπροσδιορισμό αξιών κι αρχών, γιατί το έχουμε χέσει! Όχι τίποτα, έχουμε μείνει λίγοι και θα μας φάνε τα ψυχολογικά μετά! Δηλαδή, πετυχημένος και χρήσιμος θεωρείται κάποιος που έχει κάνει τουλάχιστον έναν καλό γάμο, όχι σε καλοσύνη, αλλά σε Ε9, που έχει στήθος κι όχι ήθος, που σκέφτεται να εκμεταλλευτεί τα πάντα προς ίδιο όφελος, χωρίς να λογαριάζει τίποτα! Για ηθικές αξίες και πνευματική ολοκλήρωση ούτε λόγος! Λαμπρά!

Δε μπορείς να με μεγαλώνεις μάνα με το σεις και με το σας, να με μαθαίνεις να σκέφτομαι με την καρδιά, να δρω με ανιδιοτέλεια (δύσκολη λέξη, Βασούλα βγαίνεις), με αγάπη, με καλοσύνη, με σεβασμό στο συνάνθρωπο και στη γνώμη του, με ισότητα, δικαιοσύνη και άλλες τέτοιες αξίες και να μ’αμολάς σε ένα κόσμο που ούτε τι είναι ξέρει, ούτε και τον ενδιαφέρει να μάθει μη σου πω – και μετά να μου κάνεις την κάθε Βασούλα πρότυπο, γιατί τότε, τι να σου πω!

Να ξέρω αν είναι, αν ποτέ κάνω παιδιά, να τους διδάξω καπατσοσύνη, πουτανιά και ψωνίτιδα και να πατούν επί πτωμάτων να σώσουν το τομάρι τους! Θα τους δείχνω και εμένα παράδειγμα προς αποφυγή να πάνε μπροστά! Να μη μου τα πει κανείς άχρηστα! Ανάποδος κόσμος φίλε!

Κάποτε ταξίδευα με μία συνάδελφο με αεροπλάνο και αφού προσγειώθηκε, πάω να κατεβάσω τη χειραποσκευή μου και βλέποντας μια ηλικιωμένη κυρία δίπλα μου να πασχίζει να κατεβάσει τη δική της, προσφέρομαι η καψερή να τη βοηθήσω! Και ακούω το εξής επικό, ότι τάχα το έκανα επίτηδες για να δείξω εγώ καλή και να μειώσω εκείνη!!! Σε ποιον μαρή να σε μειώσω;;; Στην Αγγλίδα γιαγιά; Μη χειρότερα! Άσε μας κουκλίτσα μου! Δηλαδή τον καλό τον βλέπουμε και καχύποπτα πλέον! Έκει φτάσαμε!

Φαντάσου, ακόμα και στη δουλειά μου στο ξενοδοχείο, πελάτες αγενέστατους και ζάμπλουτους μεν, αλλά ηλίθιους κομπλεξικούς δε, τους κάνουμε κάθε μαλακία που ζητάνε, όσο παράλογη κι αν είναι, τύπου: “Τι πράγμα; Δεν έχετε αυγό ροζ φασιανού της ινδικής ζούγκλας στη Μύκονο; Μα εγώ αυτό τρωω μόνο για πρωινό!!! Unacceptable! You ruined my holidays!” – και μόνο το Μόγλη δεν παίρνω τηλ μπας και βρω άκρη, και από την άλλη, έχουμε τον αξιοπρεπέστατο, ευγενικό, καλοσυνάτο πελάτη, που επειδή δείχνει κατανόηση, δεν σκιζόμαστε κιόλας και δίνουμε προτεραιότητα στον άλλο! Όχι ρε φίλε, το ίδιο και καλύτερα θα σ’αντιμετωπίσω, γιατί με σέβεσαι και σου αξίζει, και να πάνε να κουρευτούν όλοι!

Σε κάθε περίπτωση, θα μου πεις ποιος θα κρίνει ποιος είναι καλός και ποιος όχι! Όμως, νομίζω όλοι βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε την αλήθεια και δε χρειάζεται να ειπησέλθω σε περαιτέρω ανάλυση!

Και για να λέμε και του καλού το δίκιο, μια επιβράβευση στον καλό τον άνθρωπο δε βλάπτει! Άνθρωποι είναι, δεν είναι θεοί! Δεν είπα να απαρνηθώ την ύλη και να γίνω γιόγκι, τρώγοντας μόνο σπαράγγια και ρίζες δέντρων!Λίγη δικαιοσύνη να υπάρχει! Οι Βασούλες με Hermes και εμείς οι έρ´μες;;; Όχι καργιολάκι!! Βέβαια, να μου πεις, έχεις άλλου είδους χαρές εσύ που ο περισσότερος κόσμος αδυνατεί να καταλάβει, εσύ τουλάχιστον θα κοιμάσαι ήσυχα! Αλλά κι η άλλη δεν κοιμάται κι άσχημα στα Savoir Beds!

Οπότε, με τον όρο επιβράβευση εννοώ να κάνουμε τον καλό να νιώθει τουλάχιστον ότι δεν είναι μαλάκας! Ας του αναγνωρίζεται! Ας δίνεται βεβαίωση, τι να πω! Μην τα ισοπεδώνουμε όλα!

Ευχή κάνω στον καλό να του πάνε πάντα όλα πρίμα και να έχει μόνο καλές ροές στο διάβα του! Καλό σαν δεις στο διάβα σου κράτα τον στη ζωή σου!Μην τον σνομπάρεις! Μη μένεις στην επιφάνεια!

Βάλτε ένα χεράκι να κρατήσουμε επίπεδο καλοί μου αναγνώσται! Να ξυπνάμε λίγο!

Η θεία (η Δίκη) αργεί, αλλά πάντα έρχεται στον καθένα και μιλάει στην γλώσσα του!

Ο καλός καλό θα βρεί και θα του έρθει και μαζεμένο, μην το ξεχνάς!